Welkom op mijn website

Van eenvoudige boerendeern naar een eigenzinnige Crea Bea.

Opgegroeid in een groot katholiek boeren-gezin van 11 kinderen ( ik no 5. de rebel) met Oma in huis en beide ouders in de gemeente Willeskop, nabij Oudewater. De kinderen voedde elkaar op, mijn moeder was enigst kind en papa uit n nest van 7. Er was veel competitie, knuffels kregen we niet, weinig communicatie en sorry zeggen was ver van ons bed show. Oma had een stilzwijgende bepalende rol in ons gezin.

Mijn ouders lieten me wel mijn gang gaan, en er was een zoete inval. Wel heb ik vele taboes doorbroken, oa. het biechten, liegen om in de biechtstoel te komen en daarna nog 3 weesgegroetjes bidden, het jagen op het land door vele buurmannen. Onze hond werd gedood, de jachtopzichter "Ballegooier" loog, maar de hond werd met hagels doorzeefd aangetroffen. Ik was zo boos op hem, dat hij nooit meer mocht jagen (is ook niet meer gebeurd) 12 jaar was ik. Het mannen en vrouwen-werk op de boerderij (ik hielp met zowel koeien melken, hooi bouwen, koeien uitmesten als ook in het huishouden) Ik mocht als puber al in het weekend laat thuiskomen. Ik had tenslotte oudere zussen en broers. Selectie-Turnen, Schaatsen( naast de boerderij veel water), Voetballen, Handballen en Volleyballen aan sport veel gedaan en ook aan spelletjes geen gebrek.

Als de koeien buiten liepen en de stal schoon was, werden er ook regelmatig KPJ-feesten gegeven met DJ's. 

De Mavo3, KC/JV in Utrecht behaald. Op mijn 18e het huis uit.

Wonen en werken op Bartimeushage te Doorn. Z-diploma behaald met hakken over de sloot, omdat ik een leuke leerling was, anders was ik gezakt.

Daar heb ik mijn eerste muurschildering gemaakt, heel impulsief in de nachtdienst, zonder overleg. Gelukkig vonden ze het heel mooi, terwijl ik nog heel onzeker verlegen en onbewust was, in die wereld. 1974-1978.

 

Samenwonen met een Indo die niet katholiek was, i.p.v. trouwen, niet dopen van de kinderen (daar moest wel met mijn ouders over gesproken worden, vond mijn moeder, echter toen ze bij ons kwamen viel ze al snel in slaap) Later een schuldgevoel aangepraat door een zus. 

Van dichtbij heb ik moeten dealen met Autisme, A.D.D. Borderline met ontkenning, Narcisme en Hoogsensiviteit. Daar werd ik me pas later van bewust. In onze volwassenheid heb ik geen zelfreflexie-vermogen ervaren bij velen uit ons gezin. Voor mij geen veilige omgeving en leidde tot verwijdering. Ik vind het nog moeilijk om echte verbinding te maken. Mediteren helpt mij wel.
1 lichtpuntje voor mij, 2 neefjes zeiden me laatst, dat ik de leukste tante ben. Leuk om te horen he!?

Nou mijn onzekerheden veranderde wel in de loop van de tijd. Een 2-ling baren, scheiden toen ze 2,5j waren en de kinderen voor een groot deel alleen opgevoed, een zware tijd met vele beproevingen. 2 zelf-dodingen van dichtbij met zwijgplicht opgelegd gekregen. Depressies ervaren, toch door blijven werken, als kostwinster.  8 a 9 werkkringen in 3 jaar. 3 werkgevers tegelijk, waarbij "stront aan de knikker"was. Wat resulteerde in 5 jaar lang, hooguit 2 uur per nacht slapen. Waaronder de "Socialedienst"van Houten.
Onder mijn niveau te hebben moeten werken wat ook resulteerde in vele ontslagen, want ik was niet zo volgzaam meer wel beleeft open en direct, waar het gangbaar was om veel achter mijn rug om te kletsen.
Ook bij de voetbalclub heb ik met beproevingen te maken gehad en slechte communicatie.
Ja mensen, communicatie is en blijft al een grote job te zijn, in dogma-land en kortzichtig-land, geen transparantie. Buurvrouw Karin, raadde mij stellig aan, om te stoppen met werken. Blijf ik haar ook dankbaar.
Mijn werk ethos lag heel hoog, die kreeg ik van huis uit wel mee.
Mentaal gebroken, ik vertrouwde niemand meer. Vele trainingen, bezoeken van therapeuten ook op spiritueel en alternatief gebied, een opleiding voetreflexologie gevolgd op de academie in Hilversum, de zoektocht naar mezelf.
Dat zouden meer mensen moeten doen. Bewustwording is een groot goed. Want mijn geest had zoveel deuken opgelopen, dat ik niet wist wat ik moest voelen laat staan hoe ermee om te gaan. Ook geen geluk in liefdesland.

Ik begon met mandala tekenen, want ik dacht dat ik niet kon tekenen. Een leraar op de lagere school had dit in mij stuk gemaakt, dacht ik. Mijn mandala juf, ooit bij de Bhagwan gezeten, was dus veel ruimdenkender, dan de meeste mensen in mijn leven en ontmoette ik mijn beste vriendin. Beiden waren de personen, die mij meer zelfvertrouwen gaven. Ik merkte ook dat ik tekenen en later schilderen leuk vond. Chagal en Frida Kahlo zijn o.a. mijn inspiratiebronnen (onbewust) geweest. Vertel ik er ook bij, dat ik mijn humor nooit ben verloren. Ook ontdekte ik dat ik hoogsensitief blijkt te zijn en soms explosief kan reageren, wat ik eigenlijk niet wil.
Ik hou van cultuur in de breedste zin van het woord. Maatschappij kritisch ben, kom op voor de "Underdog".
Omdat ik ook mijn hele leven net boven het minimum inkomen heb moeten leven, waar ik me nu niet meer voor schaam, ben ik ook wel redelijk vindingrijk geworden. 15 jaar op een schildersclub en na wat andere clubs 3 jaar bij Academie Art-Partout gelest. Bij laatst genoemde heb ik veel technieken ontdekt en geleerd in die periode. (2021-2024)

Het liefst schilder ik intuïtief met olieverf, of laat ik me inspireren door andere kunstenaars of kwesties die op dit moment spelen in de wereld of omgeving.


Wil ik jullie nu laten zien, wat ik al die tijd heb gemaakt in de loop der jaren.
Ben ik zeer benieuwd wat jullie ervan vinden!